Superman - LL = 0 - 1

Ok, ο τίτλος του θέματος δεν έχει και μεγάλη σχέση με όσα θα γράψω παρακάτω.... ή μήπως έχει;
Το θέμα μου, λοιπόν, είναι ένα θέμα που απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο δεκάδες χρόνια τώρα... "Πόσα L L έχει συναντήσει στην μέχρι τώρα ζωή του ο Superman;;"... Ετοιμαστείτε για μεγάλο πονοκέφαλο....
Ας τα πάρουμε απο την αρχή... το πραγματικό όνομα του δημοφιλούς υπερήρωα είναι Kal-El, οπού το El αυτό μας θυμίζει την προφορά του αγγλικού γράμματος "L".... και συνεχίζουμε... Η μικρή πόλη στην οποία πέρασε τα παιδικά του χρόνια είναι η Smallville, γουάο, εδώ έχουμε 2 διπλά "L"...
Πρώτος του έρωτας; Η Lana Lang, κόρη του Lewis Lang, επίσης κολλητός του ήταν και εκείνος που στα επόμενα χρόνια θα γινόταν εχθρός του, Lex Luthor... απο νεαρή ηλικία λοιπόν ο, τότε, Superboy, περιστοιχίζοταν απο αρκετά LL....
Στα νεανικά του χρόνια θα γίνει και μέλος της διαγαλαξιακής ομάδας Legion of Super-Heroes η οποία είναι γεμάτη με LL, συγκεκριμένα, μέλη της είναι οι: Lightning Lad, Light Lass, Colossal Boy, Element Lad, Triplicate Girl και ο Star Boy(το πραγματικό του όνομα είναι Thom Kallor)....
Και ο νεαρός υπερήρας φεύγει στην Metropolis( τι έγινε; όχι άλλα LL;;) και πάει στο Metropolis University για να σπουδάσει. Εκεί, λοιπόν, ερωτεύεται την Lori Lemaris, μια γοργόνα απο την Ατλαντίδα.
Αργότερα, όπως πολύ καλά θα γνωρίζεται και εσείς, έγινε δημοσιογράφος στην Daily Planet και γνώρησε τους Lois lane και Jimmy Olsen. Και ο Jimmy γίνεται φίλος του, και η Lois η γυναίκα της ζωής του. Και ακόμα μια αποκάλυψη... ο Jimmy έχει και αυτός άμεση σχέση με τα LL....πως; Κάποια χρόνια αργότερα απέκτησε και αυτός υπερδυνάμεις, φόρεσε κολάν και κυκλοφορούσε με το όνομα Elastic Lad!
Αργότερα έρχεται η αγαπημένη ξαδερφούλα(και προσωπική μου αδυναμία), Supergirl, και χρησιμοποιεί σαν όνομα για να κρύψει την πραγματική της ταυτότητα το: Linda Lee Danvers. Η Linda αργότερα θα γίνει φίλη με την Lena Thorul, η οποία στην πραγματικότητα είναι η Lena Luthor, η αδερφή του Lex...
Ξέχασα να αναφέρω την αδερφή της Lois, Lucy Lane και την αδερφή της γοργόνας Lori Lemaris, Leonora Lemaris.
Και παρότι η Lois είναι το λιμάνι του Superman, είχε τις περιπετειούλες του και με άλλες LL γυναίκες... συγκεκριμένα: Lyla Lerrol, Sally Sellwyn, Lahla, Lyrica Lloyd, Lloru και την Liza Landis....
Και πάμε και σε μερικούς LL κακούς: Lightning Lord, Lesla-Lar και τις Lediv και Liada.
Ουφ... σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα. Εγώ προς το παρόν με λίγη αναζήτηση αυτά βρήκα...

Και επειδή σας αγαπάω ορίστε και Bonus Youtube video

Αρχίζουν οι Μεταγραφές και ο Καθαρισμός

Τα προηγούμενα χρόνια όλοι αναρωτιόντουσαν ποιες θα είναι οι μεταγραφές που θα γίνουν το καλοκαίρι. Αυτό το καλοκαίρι όμως ξεκινήσαμε ανάποδα και αναρωτιόμαστε κυρίως ποιοι παίχτες θα μείνουν τελικά στις ομάδες. Βλέπουμε ότι οι τρεις μεγάλες ομάδες αρχίζουν σιγά σιγά τον καθαρισμό, ο καθένας για τον δικό του λόγο.

Ο Ολυμπιακός μετά από πολλά χρόνια κακών εμφανίσεων στην Ευρώπη είπε να αλλάξει εντελώς πρόσωπο και να κάνει μια καινούργια αρχή. Έτσι βλέπουμε παίχτες όπως Ριβάλντο, Γεωργάτος, Οκκάς, Μπουλούτ, Μπαμπαγκίντα, Παππάς, Ταραλίδης να φεύγουν σιγά να ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Φυσικά για να διώχνει τόσους παίχτες ο Ολυμπιακός σημαίνει ότι θα κάνει και αρκετές μεταγραφές οπότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή.

Η ΑΕΚ θέλει να κάνει ένα βήμα πιο πέρα και να πάρει το καταραμένο το πρωτάθλημα. Έμερσον , Μόρας, Χιώτης και Καμπάνταης φεύγουν και θα φύγουν και άλλοι αρκετοί. Στο θέμα των μεταγραφών είναι αυτή που εντυπωσιάζει μέχρι στιγμής με παίχτες τον Αργεντινό Αρουμπαρένα και φυσικά τον Ρίμπο. Επίσης έχει κλείσει τους Ενσασίλβα, Εντσον Ράμος.

Ο ΠΑΟ μετά τις τελευταίες απογοητευτικές πορείες σε πρωτάθλημα αλλά και Ευρώπη και από τα πολλά «παλτά» που μάζεψε ξεκινάει και αυτός το καθάρισμα και ψάχνει για ουσιαστικές μεταγραφές. Ήδη εξω από την ομάδα βρίσκονται Εμπέντε και Κώτσιος, Θεωδορίδης. Από μεταγραφές ο προπονητής Πεσειρο και κάτι παίχτες από την Πορτογαλία που δεν μπορουμε να τους κρινουμε μιας και δεν τους εχουμε δει.

Για τις υπόλοιπες ομάδες δεν υπάρχουν σημαντικά πράγματα. Οι περισσότερες ομάδες παίρνουν σχετικά άγνωστους παίχτες και διώχνουν πάλι άγνωστους.

Η Γλωσσική Ανεπάρκεια Για Την «Παντοτινότητα»

Long story short: Χθές ανέλαβα να γράψω μια ταινιοκριτική για την ταινία «The Fountain». Ποτέ μέχρι σήμερα (χθες) δεν είχα πρόβλημα να εκφράσω γραπτώς τις σκέψεις μου, όσο πολύπλοκες κι αν είναι μερικές φορές.

Κι όμως, χθες συνάντησα ένα τέτοιο πρόβλημα. Αν διαβάσατε την κριτική μου για την εν λόγω ταινία, σε εκείνο το σημείο που λέω: « ... για να αναδείξουν την οικουμενικότητα της αέναης αναζήτησης του ανθρώπου για την αθανασία . » δεν ήθελα να πω ακριβώς αυτό. Πρόκειται για ένα συμβιβασμό (αρκετά κοντά σε αυτό που ήθελα να πω, είναι η αλήθεια, αλλά όχι ακριβώς αυτό που ήθελα να εκφράσω). Φυσικά ήθελα να τελειώνω με την κριτική και για αυτό τον λόγο συμβιβάστηκα, αλλά αυτό μου δίνει την αφορμή να απευθυνθώ σε εσάς τους αναγνώστες μας (ΝΑΙ, ΕΣΑΣ!). Αν θέλετε μπορείτε να βοηθήσετε υποδεικνύοντάς μου μια κατάλληλη λέξη για αυτό το οποίο ήθελα να πω. Παρακάτω αναλύω τον συλλογισμό μου:

Η λέξη «οικουμενικός»
Οικουμενικός είναι κάποιος ο οποίος υπάρχει παντού (σχετικό με χώρο). Η λέξη με την οποία εκφράζεται η ιδιότητα του οικουμενικού είναι η «οικουμενικότητα».

Δεν θα έπρεπε να ισχύει κάτι ανάλογο για την παρακάτω λέξη;

Η λέξη «αέναος»
Αέναος είναι κάποιος ο οποίος υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα (σχετικό με χρόνο). Όμως με ποιά λέξη εκφράζεται η ιδιότητα του να είναι κάποιος αέναος;
Υπάρχει τέτοια λέξη και απλά δεν την γνωρίζω; Μήπως δεν υπάρχει;
Και αν ισχύει το τελευταίο τότε υπάρχει κάποια γλωσσική εξήγηση γιατί δεν υπάρχει;

Η λέξη (αν υπάρχει) πρέπει να είναι ικανή να συμπληρώσει την παρακάτω πρόταση ώστε να εκφράζει το σωστό νόημα:

« ... για να αναδείξουν την οικουμενικότητα και την _______________ της αναζήτησης του ανθρώπου για την αθανασία . »

Ορίστε και μερικοί πιθανοί υποψήφιοι που απορρίφθηκαν (κυρίως ανύπαρκτες λέξεις ! ):

παντοτινότητα (Δεν υπάρχει τέτοια λέξη – αλλιώς θα εξέφραζε με ακρίβεια αυτό που ήθελα να γράψω.)
αεναότητα (Δεν υπάρχει τέτοια λέξη – επίσης θα εξέφραζε αυτό που ήθελα να γράψω.)
απειρότητα (Δεν υπάρχει τέτοια λέξη – αλλά και να υπήρχε δεν θα ταίριαζε και πολύ. Εξ’άλλου το άπειρο μπορεί να αναφέρεται και στον χώρο, ενώ εγώ επιθυμώ μια λέξη που να αναφέρεται αποκλειστικά στον χρόνο.)
αιωνιότητα (Τελειώνει σε «-τητα» αλλά δεν μου φαίνεται να στέκει πολύ καλά νοηματικά με την υπόλοιπη πρόταση. Συνήθως χρησιμοποιείται για να εκφράσει τον άπειρο χρόνο ο οποίος έπεται, όχι τον άπειρο χρόνο ο οποίος έχει περάσει.)

Ναι, το ξέρω πως το βασανίζω πολύ το θέμα (χωρίς ιδιαίτερο λόγο ίσως, αφού ούτως ή άλλως την ολοκλήρωσα την κριτική μου για την ταινία) αλλά τα ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν παραμένουν. Από απλή περιέργεια, περιμένω τις απαντήσεις σας!

Μία απάντηση δίχως ερώτηση

Κοίτα, αν και δε κατάλαβα πολύ καλά την ερώτηση σου, νομίζω ότι αναφέρεσαι στο θέμα των τουρκοκυπρίων και για το αν η Σελήνη επηρέασε τον Δία, με αποτέλεσμα να ευνοηθεί ο Ολυμπιακός στη διαιτησία και να πέσει η μετοχή της Sony κατά 5,2 δολάρια. Εχμμμ… Σαφής απάντηση δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρχε να σου πω την αλήθεια. Άφησε με να σου εξηγήσω…

Ο άνθρωπος δεν έχει μάθει να απαντά σε αυτό που τον ρωτάνε και αν απαντήσει, το πιο πιθανόν είναι να πει ψέματα. Δε ξέρω, πολλοί νομίζουν ότι κάνοντας τους μία ερώτηση τους απευθύνουμε και τον λόγο. Όχι ρε φίλε, ποιος σου είπε ότι έχω όρεξη να ακούσω τις αναλύσεις και τα πιστεύω σου πάνω στο θέμα; Κάνοντας σου μία ερώτηση, περιμένω μία απάντηση. Άντε το πολύ μία περίληψη 10 γραμμών που μας έλεγαν και στο Λύκειο. Και οφείλεις να είσαι σαφής και περιεκτικός. Ο τρόπος με τον οποίο ζούμε τη ριμάδα τη ζωή μας, δεν μας επιτρέπει (ή εμείς δεν θέλουμε) να χαιρετήσουμε έναν άγνωστο στο δρόμο, να ρωτήσουμε έναν άγνωστο στο video club αν έχει δει μία ταινία, να ζητήσουμε συγνώμη, να ανοίξουμε κουβέντα με το συνάδελφο στη δουλειά μας. Σαν να μας έχει δημιουργηθεί βαθιά μέσα μας ένα καινούριο, τεχνητό, αντικοινωνικό γονίδιο. Έτσι, νιώθεις σαν όλοι θέλουν να πουν κάτι (όσο να’ ναι, είναι κάτι που ισχύει στη πλειοψηφεία των περιπτώσεων) άλλα δεν μπορούν. Γιατί; Ούτε και ξέρω. Δεν υπάρχει βούληση. Και η μόνη ευκαιρία είναι όταν κάποιος τους απευθύνει τον λόγο (η ύστατη λύση – η ερώτηση). Και εκεί αρχίζουν και βγαίνουν όλες οι σκέψεις και όλα τα αποθημένα και όλα τα «θέλω…, αλλά» με ταχύτητες… DSL! Και ακόμα περισσότερο θέλοντας να καλύψει εκ των προτέρων την ανάγκη για επικοινωνία, θα αρχίσει μετά από κάποιο σημείο η μπουρδολογία και αμπελοσοφία. Και εκεί να είναι λίγο πιο νορμάλ ο συνομιλούν, βοήθα πανάγια μου, τι έχει να ακούσει! Και καταλήγει στο συμπέρασμα, τι ήθελα και ρώταγα!; Και την επόμενη φορά θα το σκεφτεί λίγο περισσότερο πριν ρωτήσει κάτι. Ο πολυλογάς, εν τω μεταξύ, προφανώς αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι ο καημένος απέναντι του έχει αρχίσει να βαριέται, και να σου οι ατέρμονες σκέψεις του στυλ, αφού δεν τα λέω καλά τι θέλω και μιλάω, κάνω τον κόσμο να βαριέται, και την επόμενη φορά δεν θα μιλήσω καθόλου. Προφανώς, απάντηση στο ερώτημα δεν υπήρξε. Μπορεί να έμαθε με κάθε λεπτομέρεια οτιδήποτε άλλο, αλλά αυτό που έψαχνε θα συνεχίσει να το ψάχνει. Και έχουμε τα εξής πολλά συμπεράσματα:

- Γινόμαστε όλο και πιο απόμακροι, εφόσον δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε.

- Ακόμα χειρότερα, μας δημιουργούνται ψυχολογικά τραύματα.

- Έχουμε αδυναμία μετάδοσης της γνώσης, κάτι που οπισθοδρομεί την ανθρωπότητα.

- Χάνουμε απίστευτο χρόνο απ’ τη ζωή μας.

Το ίδιο φαινόμενο, αλλά με άλλα αίτια και αποτελέσματα, παρατηρείται σε πιο έντονο βαθμό, και στη λεγόμενη «ξύλινη γλώσσα» των πολιτικών και θα εξεταστεί σε προσεχή επιστημονική θεώρηση.

ελπίζω να καταλάβατε κι εσείς τι εννοούσα...

The Fountain

The Fountain - Η Πηγή Της Ζωής (2006)

Mια βαθιά πνευματική ταινία. Οι εικόνες της ίσως να μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν και με την «λογική» (μέσω κάποιας θρησκευτικής προσέγγισης βέβαια – εξού και τα «» ), αλλά αυτή η ταινία απευθύνεται κυρίως στην «ψυχή» (οπότε αν τείνετε να αντικαθιστάτε αυτή την λέξη με «εγκεφαλικές πληροφορίες» τότε αυτή η ταινία κατά πάσα πιθανότατα δεν κάνει για εσάς :) ).

Ο Darren Aronofsky την σκηνοθετεί με το χαρακτηριστικό του στυλ αλλά με μερικές διαφορές: λιγότερα cuts απ’ότι στο «Requiem» και επιπλέον εδώ το «παιχνίδι» με το φως και τα ειδικά εφέ φτάνει στα όριά του. Η Εδέμ πλάθεται με ονειρικές εικόνες οι οποίες καταλύουν χώρο, χρόνο και πρόσωπα για να αναδείξουν την οικουμενικότητα της αέναης αναζήτησης του ανθρώπου για την αθανασία (τι έγραψα πάλι ρε; πω-πω...).

Άσχετο: όσοι έχετε Linux Ubuntu με background εκείνο το δέντρο (υπέροχο wallpaper !!!) βλέποντας το «The Fountain» αναμφίβολα θα δοκιμάσετε μια αίσθηση Deja Vu.

Η ετυμηγορία: Good stuff!

Βαθμολογία: 85%

SPIDERMAN 3

Spiderman 3 (2007)

Ε, εσείς ποιά ταινία περιμένατε να σχολιάσω; ε; Ωραία ας αρχίσω λοιπόν... Πρέπει να παραδεχτω οτι η ταινία ουτε καν πλησίασε τις προσδοκίες μου. Μετά απο δυο εκπληκτικές ταινίες δεν περίμενα να δώ κάτι τόσο βιαστικό για συνέχεια. Τα εφέ υπέροχα, δεν έχω κανένα παράπονο εδώ, αλλά ο χρόνος ήταν πολύ λίγος για να αναπτυχθούν πλήρως όλες εκείνες οι ιστορίες που αποφάσησε ο Raimi να συμπεριλάβει στην τρίτη αυτή ταινία του αραχνάθρωπου. Στα αρνητικά να συμπεριλάβω για ακόμα μια φορά την πολύ κακή επιλογή της Kirsten Dunst για τον ρόλο της Mary Jane, κάτι για το οποίο παραπονιέμαι απο την πρώτη ταινία. Στα θετικά είναι η Bryce Dallas Howard στον ρόλο της γλυκειάς Gwen Stacy, η φοβερή δουλειά που έγινε στα εφέ της ταινίας, ο τρομερός Venom, η καλή απόδοση του black spidey και η φοβερή, υπέροχη ,φανταστική σκηνή που ο Flint Marko μαζευει για πρώτη φορά την άμμο γύρω του και προσπαθεί να πάρει ανθρώπινη μορφή. Για την υπόθεση της ταινίας λιγά λόγια, ο Spiderman μετά απο όλη την επιτυχία που βλέπει να έχει, αρχίζει και το παίρνει επάνω του και ψιλοπαραμελεί την Mary Jane. Παράλληλα με τα προσωπικά του, εμφανίζεται ο Sandman για τον οποίο μαθαίνει οτι εκείνος στην πραγματικότητα σκότωσε τον θείο του. Προσπαθώντας να πάρει εκδίκηση για τον θείο του παραμελεί περισσότερο την MJ, ενώνεται με την συμβιοτηκή μαύρη στολή απο το διάστημα και ταυτόχρονα έχει να αντιμετωπίσει και τον νέο Green Goblin, Harry Osborn.

Βαθμολογία: 65%

Bonus youtube video: Η σκηνή της γέννησης του Sandman, απο τις καλύτερες σκηνές της ταινίας, αν όχι η καλύτερη.

Papillon

Papillon - Ο Πεταλούδας(1973)

Μέσα από τον «σωφρονισμό» των κρατουμένων στα εξωτικά νησιά, όπου θερίζει η μαλάρια, λείπουν ο γυναίκες, βασιλεύει η διαφθορά, παρουσιάζεται ο αγώνας του Papi (Steve McQueen) και του προστατευόμενου του αρχικά, και φίλου μετέπειτα, Dega (Dustin Hoffman) ενάντια στα δεσμά τους –φύλακες, κυνηγοί κεφαλών, καρχαρίες, θάλασσα και ο ίδιος τους ο εαυτός. Από τα κελιά και τα μπουντρούμια εώς τις ζούγκλες και τα ακρογιάλια μία περιπέτεια με κοινωνικά σχόλια. Η φιλία, η θέληση, το δίκαιο και τελικά το μπλε, της θάλασσας, του ουρανού, της αισιοδοξίας, της ελευθερίας.

Βαθμολογία:83%

Mr. Bean's Holiday

Mr. Bean's Holiday - Ο Mr. Bean Πάει Διακοπές(2007)

Ο Mr. Bean επιστρέφει μετά από 10 χρόνια στην μεγάλη οθόνη σε μια ακόμα ξεκαρδιστική κωμωδία. Ναι, ο Mr. Bean πάει διακοπές στην Γαλλία με τελικό προορισμό την παραλία των Καννών. Τι μπορεί να πάει στραβά άραγε; ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! Θα μπορέσει τελικά να φτάσει στο προορισμό του; Θα μπορέσει να ξεφύγει από τους μπελάδες; Θα μπορέσει να βοηθήσει τους καινούργιους του φίλους; Μια ταινία που πραγματικά θα απολαύσετε είτε είστε θαυμαστές είτε όχι των σειρών. Κατά την γνώμη μου, αυτή η ταινία είναι καλύτερη και από τις σειρές και και από την προηγούμενη ταινία. Ετοιμαστείτε για τρελό γέλιο μέχρι δακρύων από τον μοναδικό Ρόουαν Άτκινσον που από ότι ανέφερε, ίσως να είναι και το τελευταίο Bean που βγαίνει. Have Fun.

Βαθμολογια:78%
Trailer
Imdb

Βροχή και Μπύρα

Σήμερα (ή αυτές τις μέρες γενικότερα) συμβαίνει κάτι το περίεργο. Βρέχει και κάνει καιρό όπως Ευρώπη - με εξαίρεση κανά μισάωρο που ρίχνει βροχή όπως την ξέρουμε. Δηλαδή, ρίχνει μερικές ψιχάλες, βγαίνει λίγο ο ήλιος, έρχονται συννεφάκια κρύβουν τον ήλιο, ξαναρίχνει λίγο αλλά ανεπαίσθητα, φυσάει όχι πολύ όμως, ξαναρίχνει και πάει λέγοντας. Τι σκατά συμβαίνει λοιπόν;

Οι μετεωρολόγοι φυσικά αδυνατούν να απαντήσουν και να προβλέψουν, όπως αδυνατούν πάντα, αρκούνται στην «κοιτάω-έξω-από-το-παράθυρο-και-λέω-τι-καιρό-κάνει» τεχνική.

Τα μέντιουμ, οι καφετζούδες, οι χαρτορίχτρες και ο Καραμανλής τα έχουν βρει σκούρα.

Οι τουρίστες αναρωτιούνται εάν πήραν λάθος πτήση προς Σκανδιναβία ή κεντρική Europa ή England. Κι όμως αυτοί οι ίδιοι φταίνε για την κατάσταση στην οποία περιήλθαμε! Αμ, δε πήρανε αυτοί λάθος πτήση αλλά ο καιρός που για κάποιον ανεξήγητο λόγο τους ακολούθησε από το Merseyside της βορειοδυτικής Αγγλίας ως την βαλκανική ελλαδίτσα μας! Και μέχρι πρότινος μπορεί να είχαμε καλοκαίρι τώρα όμως και μέχρι να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους, τις μπυρίτσες και τα κασκόλ τους και να φύγουν όλα αυτα τα Αγγλάκια που μας φορτώθηκαν, θα έχουμε καιρό τέτοιονα, να μου το θυμηθείτε!

Πάντως είναι όμορφα και έτσι, ο απογευματινός ήλιος, τα συννεφάκια και ο μπλε ουρανός πάνω απ’το κεφάλι μας και οι ψιχάλες στο βρεγμένο πεζοδρόμιο.

Αυτό ήταν το σχόλιο των ημερών, ωωωωωω ναιιιι.

Δισκοκρητικοί

Sufjan Stevens
Illinoise

Καιρό είχα να κολλήσω τόσο πολύ με ένα δίσκο. Νόμιζα πως πλέον δεν μπορώ να ακούω και να ξανακούω 12 κομματάκια ενός καλλιτέχνη, ίσως γιατί εγώ βαριέμαι εύκολα, ίσως επειδή είμαι εθισμένος στην εναλλαγές, ίσως επειδή δεν βγαίνει και κανένας ωραίος δίσκος. Ο Sufjan όμως με έβαλε στην θέση μου. Με ένα είδος αχαρακτήριστο κατ’ εμέ, σε ταξιδεύει, με ήχους από πάμπολλα όργανα (μπάντζο, βιολιά, πνευστά, κιθάρες, χορωδίες), και στίχους όμορφους και νοσταλγικούς-ονειρικούς ίσως. Δεν ασχολείται με κοινοτυπίες (κενοτυπίες θα έλεγα) όπως άλλοι, αλλά μιλά, για παιδικούς φίλους-έρωτες, τον καρκίνο, ταξίδια, εξωγήινους συνθέτοντας ένα κολλάζ της Αμερικής και του κόσμου μας. Δήλωσε πως θέλει να βγάλει 50 δίσκους-έναν για κάθε πολιτεία της Αμερικής, προς το παρόν είναι στον δεύτερο- τι τυπάς!! Ίσως σε κάποια σημεία υπερβάλλει μουσικά, αλλά είναι τόσο όμορφο το αποτέλεσμα που του το συγχωρείς μωρέ.

Love Is In The Air....

Κάτι ερωτικό συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην DC. Καλά ίσως να τα παραλέω, αλλά τουλάχιστον σε 2 τίτλους που ακολουθώ τον τελευταίο καιρό παλιοί και καινούργιοι έρωτες έρχονται να ταράξουν τα νερά στις ήρεμες(!) ζωές των ηρώων τους.
Οι τίτλοι είναι Supergirl(τεύχος 15) και Green Lantern(τεύχος 18) με τις ιστορίες Love Hurts και Love Stinks αντίστοιχα.Ας τα δούμε όμως ένα ένα.

Η Supergirl μερικά τεύχη νωρίτερα, γνωρίζεται με τον Powerboy ,έναν μυώδη μαντράχαλο με ξανθιά τουφίτσα που μοιάζι σαν μέλος boyband, και τον ερωτεύεται. Μέχρι εδώ όλα ακούγονται ωραία. Όμως ξαφνικά ανακαλύπτει οτι ο νέος της σύντροφος είναι ένας ψυχάκιας ο οποίος έχει γεμίσει το δωμάτιο του με φωτογραφίες της και θέλει να την έχει συνέχεια μαζί του, δεν την αφήνει ούτε για κατούρημα που λένε να πάει. Ε, εντάξει, είπαμε, χαζούλα, μικρούλα, ξανθούλα, αλλά μην ξεχνάμε ποια είναι, η Supergirl, δεν θα μπορούσε να ανεχθεί κάτι τέτοιο. Οπότε ακολουθεί ένας πολύ ενδιαφέρον χωρισμός μετά άφθονου ξύλου. Ο ομορφονιός τις τρώει για τα καλά απο την έφηβη υπερηρωήδα και πραγματικά πολύ το χάρηκα.

Στο Green Lantern τώρα. Πολλοί θαυμαστές της σειράς είχαν χαρεί όταν επέστρεψε ο Hal Jordan και έγινε Green Lantern για άλλη μια φορα, για να αποδίδει δικαιοσύνη. Όμως πάνω που προσπαθεί να φτιάξει την ζωή του, πάνω που γνωρίζει την cowgirl, όπως την αποκαλεί, Jillian Pearlman, και είναι έτοιμος να την ρίξει, έρχεται μια παλιά αγαπημένη, η Carol Ferris ενωμένη με μια μυστηριώδη δύναμη που ακούει στο όνομα Star Saphire για να του ξυπνήσει το παλιό του πάθος και να γίνει και πάλι η κοπέλα του. Και εδώ μάχες και μπόλικο ξύλο μέχρι που η Star Saphire ενώνεται με την Jillian και το τευχος τελειώνει.

Ουφ, δύσκολες οι ερωτικές υποθέσεις των υπερηρώων. Να θυμηθώ όταν γίνω υπερήρωας να μην μπλέκω σε τέτοιες καταστάσεις.

Και ένα quiz για να βρείτε τον υπερήρωα που σας ταιριάζει!

Η δικιά μου κοπέλα; Η Lois lane! Lois isn't super powered, but she's super 'spunky'. Smart, pushy, brash and sexy, Lois is the type of good natured gal you want.

Τα λέμεεεε!

komixiaris

Στην Ελλάδα του 2007

Τελικά, είναι πολύ εύκολο να γεμίσεις 3 σελίδες σατιρίζοντας τα τεκτενόμενα της χώρας μας.

Στην Ελλάδα του 2007…

● …ζούμε την περιπέτεια! Είναι γεγονός ότι σαν λαός δίνουμε μία υπερβολική διάσταση στα… λάθος θέματα…

● …η χώρα μας είναι και σταθερή και αναπτυσσόμενη. Κι εγώ ο αφελής που νόμιζα ότι είναι δύο αντίθετες έννοιες! Τώρα το πώς γίνεται, καλύτερα να ρωτήσετε τον ίδιο…

● … δεν ξέρουμε τι είμαστε! Όπως και να το κάνουμε θέλει λίγο χρόνο το πράγμα για να το ανακαλύψουμε… Στο κάτω κάτω, «δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι», δεν λέμε;

● … οι Έλληνες έχουν λαμπρά όνειρα για τα παιδιά τους…

● … ο πολιτισμός είναι παντού! Χαρακτηριστικό παράδειγμα το top 10 των singles του περασμένου μήνα. Ποιος Χατζιδάκις και ποια Μαρινέλα; Οι σύγχρονοι Έλληνες αοιδοί είναι εδώ! Με όνειρο τη Eurovision…

● … μα πάνω απ’ όλα δεν ξεχνάμε ποιοι είμαστε κι από πού ερχόμαστε! Τώρα, νιώθω πιο περήφανος – το ομολογώ.

αντί-Editorial

Πριν από δύο χρόνια εμφανίστηκε από το πουθενά, τυπωμένο σε ένα κομμάτι χαρτί. Οι αναγνώστες του, απρόσμενα εφευρετικοί, το δοκίμασαν ακόμη και σαν κωλόχαρτο - βρήκαν την υφή του εξαιρετική και έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι. Επιδίωξη των συντελεστών (συντακτών, καλλι- τεχνών, δημιουργών) είναι να σας αφήσουν το ίδιο ικανοποιημένους & ικανοποιημένες και παρόλο που δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρουμε, δε θα ζητήσω την εμπιστο σύνη σας, την υποστήριξη και την ψήφο σας γιατί την έχουμε. Το ερώτημα είναι: είστε πράγματι έτοιμοι να χρηματοδοτήσετε τα προβλήματα (εε, τους προβληματισμούς εννοούσα) που θα σας προκαλέσουμε; e-Φυτώ.

mitsinio