ΑΩ

Κατ’ ευθείαν στην κριτική

Θετικά: Άψογο τεχνικά, πρωτότυπος –για τα ελληνικά δεδομένα- συνδυασμός ζωντανής υποκριτικής, βίντεο άρτ και κινηματογράφησης. Φαίνεται έπεσε πολύ δουλειά και πολλά λεφτά πάνω σε αυτόν τον τομέα. Ακόμα, φοβερή διαφήμιση, που έκανε γνωστό το ΑΩ σε όλους μας. Οι ερμηνείες καλούτσικες –ευτυχώς ήταν λιτές γιατί αλλιώς…

Αρνητικά: Ως συνήθως σενάριο μηδέν. Περιεχόμενο τίποτα. Ένα κούφιο αυγό. Μάλιστα το περιτύλιγμα δημιουργεί τόσες προσδοκίες και η τεχνική δίνει τόσες δυνατότητες, που η απογοήτευση είναι τεράστια όταν καταλαβαίνεις ότι θα περάσουν 80 λεπτά σε αυτούς τους αργούς ρυθμούς (εκτός από ένα κοινότυπο κρεσέντο). Μπορούσε να είναι μία performance/video installation συμμετοχή στο Athens Video Art Festival και παρ ‘ όλο που σέβομαι τον δημιουργό και τα πολλά σωστά πράματα που έχει πει, ήταν μια βαρετή θεατρική παράσταση. Καταλάβαμε τι θέλετε να πείτε, πείτε το να τελειώνουμε! Όσο για τον Μπόρχες, φυσικά είναι μέγας και τρανός, αλλά πρέπει και να χρησιμοποιείται κατάλληλα.

ΥΓ: Με ενθουσίασαν τα τέσσερα τεταρτημόρια, με την ίδια εικόνα και τις τέσσερις διαφορετικές απόψεις (ορθολογιστής, απαισιόδοξος και δεν θυμάμαι τι άλλο)

ΥΓ2: Απόσπασμα από Herzog ε; Δεν ξέρω πώς να δω την χρησιμοποίηση άλλων παλαιότερων έργων σε ένα νέο, σύγχρονο δημιούργημα… Ως φόρο τιμής; Ως εύκολη λύση/ανιγραφή; Ως πρώτη ύλη για νέα δημιουργία; Εμένα πάντως δεν μου πολυαρέσει –όπως πχ διασκευές παλιών κομματιών. Σας τελείωσε η έμπνευση;;