Σωκράτης Μάλαμας - Δρόμοι

Ο δίσκος είναι σχεδόν τεράστιος. Άξια συνέχεια της καριέρας αυτού του σπουδαίου τραγουδοποιού που συνεχίζει να μας συγκινεί και να βγάζει σοβαρή ελληνική μουσική και όχι χαζό-ποπ ρόκ, μπουζουκο-καψούρες, ή δήθεν-και-τάχα-μου-τάχα-μου-έντεχνο. Τα πρώτα πέντε τραγούδια του δίσκου λοιπόν (από τα συνολικά 15), είναι και τα καλύτερα κατά τη γνώμη μου. Έπειτα έχουμε δύο χαμηλότερης σπουδαιότητας τραγούδια (στη κλίμακα του ‘πάτος μέχρι ταβάνι’) αλλά πολύ εύστοχα (Τα δάνεια, Η μάσκα). Τα υπόλοιπα νομίζω απλά πλαισιώνουν το όλο πακέτο. Ούτε καλά, ούτε κι άσχημα. Μάλλον αδιάφορα. Τα δυνατά σημεία του Σωκράτη ήταν πάντα οι στίχοι του. Έτσι κι εδώ, καταπιάνεται με καθημερινά θέματα χωρίς ιδιαίτερους βαθυστοχασμούς, αλλά είναι τόσο περιγραφικά που δίνουν πραγματικά μία άλλη διάσταση. Σε ορισμένες εμπνευσμένες στιγμές θυμίζουν μέχρι και ποίημα. Τραγουδισμένα με τον πιο απλό τρόπο, αγγίζουν ακόμη πιο πολύ τον ακροατή. Στο ‘Παραγώνι’, με έκπληξη θα διαπιστώσετε ότι οι στίχοι είναι μετάφραση από τη ‘Συντροφιά του Δαχτυλιδιού’ του J. R. R. Tolkien. Ευπρόσδεκτη η συμμετοχή της Χάρις Αλεξίου, νομίζω έδωσα μία πιο γλυκιά και χαρούμενη νότα στο ύφος του δίσκου, που χρειάζεται που και που. Οι ενορχηστρώσεις δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Θα ήταν ωραίο να είχε πειραματιστεί λίγο. Μπορεί να το έκανε κιόλας και να μην του βγήκε. Άλλη μία έκπληξη μας περιμένει στο μιξάρισμα, που ανέλαβε ο διόλου μικρός Chris Gehringer στο μακρινό New York, ο οποίος έχει συνεργαστεί και έχει υπογράψει επιτυχίες με τους WuTang Clan, LL Cool J, Roy Hargrove και Dandy Warhols. Μπράβο… δεν έχω να πω τίποτα άλλο.

"και πάνω ο ήλιος μια πηγή μια χρυσαφένια βρύση
νερό το φώς του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει"

(Νυχτερινό)

Βαθμολογία: 86%