Ο Χριστόδουλους έφυγε και μου θύμισε τέσσερα πράγματα:
Πόσο σκληρή είναι αυτή η αρρώστια και πόσοι άνθρωποι χάνονται καθημερινά. Από ότι φαίνεται μάλιστα αυξάνονται οι αριθμοί. Προσδοκούμε εύρεση θεραπείας. Θα γίνει κάποτε κάτι ανάλογο της γρίπης που κάποτε θέριζε και τώρα είναι ένας αστείος ιούλης; (για εμάς τους «ανεπτυγμένους»)
Πόση όρεξη για εξουσία βρίσκεις μέσα στους ναούς της αγάπης. Προσδοκούμε σύνεση, ψυχραιμία και κάποιον άξιο για την θέση του αρχιεπισκόπου. Γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι ένα σημαντικό αξίωμα στην χώρα μας.
Πόσο πάει η καλοπέραση. Ευλάβεια, αγάπη, σύνεση, ταπεινότητα κηρύττει το βιβλίο των Εβραίων, που το κάναμε και εμείς ΤΟ βιβλίο των βιβλίων. Προσδοκούμε μια μικρή έστω τρύπα στις παρωπίδες των πιστών –και των απίστων.
Τέλος, προσδοκώ ανάσταση νεκρών, γιατί μόνο τότε θα έχω την ευκαιρία να γνωρίσω τον John Lennon.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου