CocoRosie - Noah's Ark

CocoRosie
Noah's Ark

Με την ευκαιρία της συναυλίας που δίνουν σήμερα οι CocoRosie στο Gagarin 205 (μπορεί και να πήγαινα αν είχα οργανωθεί με παρέα), αποφάσισα να επισπεύσω την κριτική που ούτως ή άλλως θα έκανα για αυτό το ιδιαίτερο album τους. Here it comes…

Μέλι και ξύδι. Αυτές είναι οι δυο πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό μου όταν ακούω αυτό το διεστραμμένο album (φαίνεται και από το cover-art ακόμα) των σχετικά άγνωστων σε μένα CocoRosie (τους ανακάλυψα τυχαία). Και μετά μου δημιουργούνται εικόνες από εφιαλτικό παραμύθι, αποκύημα θαρρείς της φαντασίας ενός διαταραγμένου παιδικού μυαλού.

Η μουσική είναι απλή. Πολύ απλή. Το πιάνο δίνει την μελωδία και τα απανωτά samples (όχι, δεν είναι industrial) με ήχους της φύσης δίνουν την ψυχεδέλεια. Το τελικό αποτέλεσμα ακούγεται σαν νανούρισμα (με southern-USA feeling) που βγήκε από τα 30's ή 40's (μην σας γελάσω κιόλας!! Χααααχααα!!). Η θεματολογία των στίχων όμως απέχει πολύ από νανουρίσματος. Συμμορίες, φυλακή κι άλλα τέτοια καλά.

Τώρα τα φωνητικά: Η κοπέλα που τραγουδάει (ή τραγουδάνε και οι δυο;) ακούγεται σαν κοριτσάκι on crack (μιλάω λες και έχω ακούσει εγώ κοριτσάκι on crack...) Αυτή είναι όμως η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να κάνω. Τα φωνητικά μπορούν από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο να μετατρέπονται από ιδιαίτερα εκνευριστικά σε ελκυστικά(;!). Αν θεωρείτε ότι τα φωνητικά της Bjork απευθύνονται σε εξεζητημένα γούστα, τότε δεν φαντάζεστε πόσο παραπάνω ισχύει αυτό για την περίπτωση των CocoRosie!!

ΔΕΝ το συνιστώ για να το ακούσετε με την μητέρα σας, ούτε με την κοπέλα σας, ούτε καν με τον καλύτερο φίλο σας. Ακούστε το μόνοι σας. Με κάτι τέτοια album ο δρόμος είναι μοναχικός...