Γυρίζοντας μία Μ.Μ.Τ. (2)

Δεύτερο Μέρος

Τρίτη

Λόγω διαφόρων συγκυριών τελικά δε γυρίσαμε την Τρίτη παρ’ όλο που ήταν στο πρόγραμμα. Φοβήθηκα μήπως όλη η παραγωγή πάει πίσω αλλά ευτυχώς τελειώσαμε Πέμπτη, όπως είχε σχεδιαστεί.

Τετάρτη 12:00 το μεσημέρι

Προδιαγραφόταν μια δύσκολη μέρα. Άρχισα να βάζω τάξη στο γραφείο του πατέρα μου όπου θα γυρίζαμε τις σκηνές του club και το γραφείο του αρχιμαφιόζου. Κατά τις 15:00 γυρίσαμε κάποιες σκηνές με τον Vini. (παρευρέθηκα ελάχιστα σε αυτό το session) Καλό είναι να μην βρίσκονται όλοι στο «παλτό», να πετάγονται, να χαχανίζουν. Ότι πει ο σκηνοθέτης γίνεται έτσι και αλλιώς, και ας είναι άσχετος. Ομάδα.

Έπειτα ακολούθησαν οι σκοτεινές και ατμοσφαιρικές σκηνές στο γραφείο όπου με καπνό, φως, σκιές, πετύχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Να σημειώσω πως χρησιμοποιήθηκε μία μικρή λάμπα φθορίου. Εκεί μάλλον ήταν που λειτουργήσαμε περισσότερο σαν ομάδα. Ο σκηνοθέτης με τη κάμερα και τις οδηγίες-συμβουλές στους ηθοποιούς, αυτοί με «ερμηνείες» και ιδέες, ο διευθυντής φωτογραφίας με τον φωτισμό και τα κάδρα, ο βοηθός σκηνοθέτη με ιδέες και παρατηρήσεις (αποστασιοποιημένος, βλέπει αντικειμενικά και σφαιρικά όλο το εγχείρημα-κάτι πολύ χρήσιμο), η μακιγιέζ να ετοιμάζει τους ηθοποιούς. Σταματήσαμε για φαγητό αργότερα το απόγευμα. Τέλος γυρίσαμε το πάρτι, με τις ενδυματολογικές παρεμβάσεις, τους φωτισμούς, τη μουσική, και τη κινηματογραφική μαγεία (ο χώρος ήταν ένα 3x3 και τα άτομα καμία 8αριά, αλλά όντως φαίνεται σαν ένα clubάκι!! πολλές λήψεις – ανακάτεμα ατόμων). Κέφι και όρεξη δεν πολυϋπήρχε, όλοι ήθελαν να πάνε σπιτάκι τους μετά από τόση κούραση.

Αργά το βράδυ το συνεργείο μας, έβαλε τάξη στο γραφείο.

Πέμπτη

Τελευταία και χαλαρή μέρα.

Το απόγευμα γυρίσαμε στο σχολείο την σκηνή της βαλίτσας. Όπως και κάποιες έξτρα σκηνές καταδίωξης με τα αμάξια (λάθος προγραμματισμός, έπρεπε να γυριστούν όλες μαζί). Έπειτα στην αποθήκη που έπρεπε να διαμορφωθεί (μέχρι και διαφήμιση στο πλαίσιο κάναμε!) για την σκηνή της τρελογιατρού(η ενδυματολόγος μας).Το τέλος ήταν το αναμενόμενο, γέλια, χαλαρότις, ήμασταν και τέσσερα άτομα μόνο οπότε ήταν κάτι ξεκούραστο. Αλλιώς η βαβούρα, τα παράπονα, η κούραση, η αναμονή είναι κάτι που πρέπει να ανεχτείς.

Γενικά μία αρετή που πρέπει να έχει όποιος εμπλέκεται σε γυρίσματα είναι η υπομονή. Ιδιαίτερα οι ηθοποιοί. Μπορούν να περάσουν ώρες χωρίς να συμβαίνει τίποτα, λόγω τεχνικών προβλημάτων, πρόβων, σχεδιασμού, καιρικών συνθηκών κτλ

Σκηνοθέτης γίνεσαι κάνοντας μ.μ.τ. Πολλοί τις σνομπάρουν ή λένε «Ας κάνουμε μία μεγάλου μήκους:» Αυτό απλώς δεν γίνεται. Η ποιότητα ήχου, εικόνας, ερμηνειών, σκηνοθεσίας, φωτισμού, εφφέ, σεναρίου απλά δεν το επιτρέπει. Όπως επίσης και η έλλειψη χρημάτων!(και χρόνου-δε θα κάτσεις δύο μήνες να ασχολείσαι όταν έχεις σχολές, δουλειές, ζωή) Μια ερασιτεχνική δεν πρέπει να ξεπερνά τα 15 λεπτά εκτός και πρόκειται για κάτι πάρα πολύ δυνατό. Όσο πιο μικρή τόσο πιο καλή.

Άντε για όσους το διαβάσατε αυτό ελπίζω να εκτιμήσετε περισσότερο μερικές μ.μ.τ.

watch@youtube http://www.youtube.com/results?search_query=drug+killers&search=Search